Day 330 Why We Redid Lodge
Ik ga je oren niet afpraten (schrijf je ogen eraf?) over de talloze redenen waarom Marlboro Man en ik op onverklaarbare wijze afgelopen februari op een dag besloten om gebruik te maken van de beschikbaarheid van een lokale aannemer en hen te vragen of ze de Lodge konden komen slopen en help ons het weer op te bouwen. Want wat de redenen toen ook waren, ze zijn sindsdien geëvolueerd, veranderd, verdwenen, zijn teruggekomen, hebben de hokey pokey gedaan en hebben zichzelf omgedraaid ... zoals ik vermoed dat ze dat de komende maanden en eeuwen zullen blijven doen.
In willekeurige volgorde zijn hier onze redenen om de Lodge opnieuw te doen. Geen enkele reden is verantwoordelijk voor het project; elk heeft in verschillende mate bijgedragen:
* Hoewel mooi en gezellig, was de Lodge in verval. De elektriciteit en het sanitair waren op hun laatste benen en ernstige lekkages in het dak hadden schimmelschade veroorzaakt in verschillende delen van het huis. Termieten hadden hun intrek genomen en begonnen familiereünies te organiseren. Muizen hadden draden gekauwd. Wasberen en stinkdieren leefden samen. Het duurde niet lang of onze enige keuze zou zijn geweest om het huis volledig te slopen en ofwel opnieuw op te bouwen of een leeg stuk grond te laten waar het stond. We besloten proactief te zijn en de oorspronkelijke structuur te behouden, die net zo goed een deel van de heuvel lijkt als de kalkstenen rotsen eromheen.
* We hebben geen ruimte in ons eigen huis voor bezoekende gasten, met onze vier kinderen die de wijd open bovenverdieping bewonen en een opstelling van lelijke gewichten en andere fitnessapparatuur in wat ooit onze enige echte gastenkamer was. Het is natuurlijk niet zo dat we regelmatig bezoek krijgen van buitenlandse hoogwaardigheidsbekleders, koningen of zelfs broers en zussen, dus het is geen enorme ontbering. Maar we zouden graag meer bezoekende familie willen verwelkomen, en zonder het gemak van hotels binnen een straal van honderdduizend mijl, hebben we tot nu toe altijd pech gehad.
* Hoewel de spelers zijn veranderd nu Cousin T. de liefde weer heeft gevonden (de kleine whippersnapper), gaan de plannen voor The Ranchelor door. We denken dat een gezonde, gechaperonneerde (tot op zekere hoogte), knielende landelijke versie van The Bachelor zo ongeveer leuker zou zijn dan mijn kleine segment van internet zou mogen hebben. Bovendien moet Cowboy Josh echt iemand aardig vinden. En ze is daarbuiten. Ik weet het gewoon.
EN IK ZAL HAAR VINDEN ALS DIT HET LAATSTE IS DAT IK DOEN!
Sorry.
* PW Cooks (uhh... dat zou ik zijn) gaat een winkel opzetten in de nieuwe Lodge-keuken en deze gebruiken om videotutorials te filmen, bezoekende foodbloggers en chef-koks te hosten, live kooklessen te geven... en gewoon heel veel dadgum te doen koken. Mijn meisjes zullen mijn assistenten zijn. Mijn jongens zullen potten en pannen wassen. (Ja, juist.) En ik zal serieus moeten worden met die Stairmaster van mij of mijn achterste zal binnenkort het graafschap overnemen.
(Deze donderdagavond zal het eerste voedselgerelateerde Lodge-evenement zijn [een behoorlijk verdomd schattig laat verjaardagscadeau van Marlboro Man; film om elf uur], en ik zal het bij elke stap vastleggen.)
* Ik zou graag af en toe willen fotograferen, koken en diverse borrels/retraites (uiteraard gratis) met lezers en andere bloggers. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat mijn connectie met de mensen die langskomen bij ThePioneerWoman.com eindigt zodra ik bij de computer vandaan stap. Mijn hele punt met het hebben van deze website is om mijn rare leven, mijn recepten en mijn beperkte fotografievaardigheden te delen, en het is niet meer dan normaal dat ik werk aan manieren om meer interactieve bijeenkomsten met betrekking tot die dingen mogelijk te maken. En aangezien ik een zelfgediagnosticeerde agorafob ben, lijkt The Lodge de perfecte plek om dergelijke evenementen te organiseren.
En nu, voor een realiteitscheck: ik realiseer me dat dit logistiek overweldigend en psychotisch lijkt, en het is waar dat bijeenkomsten relatief klein zouden moeten blijven.
Als je ideeën hebt om zo'n radicale persoonlijk -GASP!-bijeenkomsten, ik zou ze graag horen.
De rest van de redenen? We laten ze gewoon evolueren en zich in de loop van de tijd ontwikkelen, en ik houd u op de hoogte. Maar in een notendop, we hebben de Lodge opnieuw ingericht voor onze familie, voor de liefde voor koken, voor website-gerelateerde bijeenkomsten en evenementen, en voor het nageslacht.
En dus konden Marlboro Man en ik een plek hebben om naartoe te gaan op dates waarvoor we geen drie uur rijden nodig hadden.
Liefde,
Pionier Vrouw
